Οι παράγοντες σκληρώσεως είναι ουσίες που προκαλούν μερική ή πλήρη αλλαγή χημικά για να σκληρύνουν ένα αντικείμενο, μετατρέποντας ένα υγρό ή ελαστικό υλικό σε μια σταθερή δομή. Μερικά πολυμερή, για παράδειγμα το εποξύ, υποβάλλονται σε διαδικασία κατασχεδιασμού ή πολυμερισμού. Διαφορετικοί παράγοντες σκληρώσεως υπηρετούν διαφορετικά πολυμερή. Το εποξύ χρησιμοποιεί αμμωνιακά, τα πολυεστέρια χρησιμοποιούν περοξείδες, και τα πολυυρεθάνια χρησιμοποιούν ισοσιάνατα. Αυτοί οι παράγοντες σκληρώσεως είναι επιλεκτικοί και αντιδραστικοί, έχοντας συγκεκριμένες ιδιότητες και μηχανισμούς. Ελέγχουν τις αλλαγές όπως ο χρόνος σκληρώσεως, η σκληρότητα, η ευελιξία και η αντοχή στα χημικά του τελικού προϊόντος. Η απόδοση που αναμένεται, η δομική ακεραιότητα και η λειτουργικότητα, για παράδειγμα ως κολλητικό ή ως στοιχεία που μοιράζονται και μοιράζονται, απαιτούν προσεκτική επιλογή και εφαρμογή των παραγόντων σκληρώσεως.